Dün, geçmişin odacıklarına
girip çıkarken yine
Zülbiye Hanım,
kır evi
ve bir parça 2. Kat,
yine...
Sonra bir bakkal,
fakat Şinasi değil...
içerisi sessiz
içerisi ölüm
ne kadar çok ölmüşler
ne kadar çok kedi!
Tezgahta, yerde, rafta
her yerde ölmüş kediler.
Ve çocuklar!
Çocuklar öldürmüş onları.
Çok küçük çocuklar...
Hatta biri, gülümseyerek
üzerinde uyuyor kedinin
yoksa üzerinde ölüyor mu?
Çok soğuk burası çocuk
dışarı çık!
Kumsala doğru...
Yolu geç, kumsala doğru.
Park etmiş arabaların
tanıdık aralıklarının arasından...
Her yer ölü kedi.
Kapıları kapat.
Unut bunu!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder