Bu Blogda Ara

27 Aralık 2011 Salı

√ ki

Ben ki

mavilere inanmaz
yeşili anlamazdım
hala orman içi
hala tebessüme karşı...


san ki

avucunun içine bıçakla
çizmiştin korkmazlığını
yalnızdı kan
koyu kuru
ve bir daha yalnız artık...


sen ki

iyi ruhun
soluk yansıması.
İçine girilen
uzak ve masum beden.
Uzak ve ıslak kalmış neden...


bil ki

bir kadının bacakları arasındaki
çellonun tellerine dokunan
başka bir el var.


öyle ki

incele incele
“ki”ye dönmüş
mutluluğunu kendinden
kendi elleriyle almış
öfkesinden, çaresizliğinden

elde var ki...

Hiç yorum yok: